Łysiczka błotna

Łysiczka błotna

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Gromada	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	podziemniczkowate
Rodzaj	łysiczka
Gatunek	łysiczka błotna
Nazwa systematyczna
Psilocybe strictipes Singer & A.H.Smith

Zarodniki łysiczki błotnej pod mikroskopem

Łysiczka błotna (Psilocybe strictipes) – gatunek grzybów należący do rodziny podziemniczkowatych (Hymenogastraceae). Zawiera psychoaktywną psilocybinę, jest blisko spokrewniony z łysiczką lancetowatą i Psilocybe pelliculosa. Łysiczka błotna jest powszechnie mylona z lancetowatą i można ją odróżnić po kapeluszu bez brodawki i o wypukłym kształcie. Nazwa gatunkowa „strictipes” pochodzi od łacińskich słów stricti (wąski) i pes (stopa). Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003.

Morfologia

Kapelusz

Średnica 5-30mm, higrofaniczny, wilgotny, koloru od orzechowego do ciemnobrązowego. Powierzchnia gładka, wilgotna, śliska, nieco lepka. Kształt wypukły i zwykle bez ostrej brodawki typowej dla P. semilanceata.

Blaszki

Szerokie, do trzonu wąsko przyrośnięte. U młodych owocników kremowe, u starszych ciemniejsze – ciemnofioletowo-brązowe.

Trzon

Cienki, o wysokości 4-10 cm i średnicy 2.5 mm. Powierzchnia jasnoochrowa.

Miąższ

Ma zapach i smak mąki, przebarwia się na niebiesko.

Cechy mikroskopowe;

Wysyp zarodników ciemny fioletowo-brązowy. Zarodniki podłużne, owalne, o rozmiarach 11 × 6 μm.

Występowanie i siedlisko

Występuje w chłodnych umiarkowanych i subarktycznych regionach półkuli północnej i jest najbardziej powszechna w Europie oraz północno-zachodnim wybrzeżu Ameryki Północnej. Psilocybe strictipes owocuje późnym latem i jesienią w Polsce, Chile, Anglii, Francji, Niemczech, Holandii, Szkocji, Słowacji, Syberii, Szwecji i północno-zachodnim Pacyfiku. Psilocybe strictipes występuje na trawnikach i trawiastych polach, ale nigdy nie rośnie bezpośrednio na łajnie.